maandag 16 juli 2012

Zaterdag 14 juli, 356e dag en Zondag 15 juli, 357e dag

Zaterdag 14 juli, 356e dag.
Vroeg vertrekken is vandaag niet nodig, de stroom gaat vanmiddag pas lopen en daar willen we wel graag op mee liften. Tijd dus om weer eens lekker te gaan douchen. Wat een luxe! Waren we gewend aan gammele douche hokjes met armzalige straaltjes lauw water, hier lijkt het wel een badkamertje waar je in staat. René gaat nog voor de boodschappen en komt even later met twee volle tassen terug aan boord. Hij heeft er één lamme arm van, dat was dan de tas waar het bier in zit. Als we met de koffie in het kuipje zitten komen er tientallen powerboten voorbij varen op weg naar de sluis. Er zijn vandaag blijkbaar races op zee en de mannen zien er stoer uit met hun helmen op en snelle boten vol reclame. Na de lunch is het ook onze tijd om te vertrekken en via de sluis gaan we naar open zee met bestemming Dover. Het wordt een tocht met veel afwisseling. Eerst weinig wind, dan in buien, plotseling weer harde wind en de regen is ook weer van de partij. We worden wel bezig gehouden door de elementen. Eind van de middag zijn we bij Dungeness, waar een enorme kerncentrale ver in zee is gebouwd. De laatste mijlen naar Dover zijn in het donker en we zien de rijk verlichte ferry´s al in en uit varen. Op kanaal 74 vragen we Dover Port Control clearance voor de West ingang, we mogen gelijk naar binnen. Eenmaal binnen de beschutting van de pieren, die als enorme armen ver in zee steken, gaan de zeilen naar beneden en gaat de motor aan. Op kanaal 80 is Dover Marina en René vraagt een plekje in de getijde haven want we we willen weer heel vroeg vertrekken. Gelukkig is er nog ruimte, alleen het zoeken naar de door de havenmeester opgegeven box B 62, geeft in het donker nog enige problemen. Als we vast liggen drinken we traditie getrouw een biertje. René gaat nog betalen, zijn verzoek om korting, we blijven hier tenslotte maar enkele uren, wordt niet gehonoreerd. Letterlijk en figuurlijk moet het volle pond betaald worden, zesentwintig in dit geval. We gaan maar gauw slapen, het is al ver na middernacht, dan hebben we er tenminste nog een beetje profijt van.

Zondag 15 juli, 357e dag
Onze wekker wordt om zes uur wakker, het teken om te vertrekken. We hijsen ons in de zeilkleding en gooien gelijk los. Ontbijten doen we straks wel. Meerdere zeiljachten komen uit de haven varen, tenslotte lezen ze allemaal dezelfde waterhoogten en stroomkaarten. Onze bestemming is Duinkerken. Ook bij het verlaten van de haven van Dover moet er bij Port Control weer toestemming gevraagd worden om via de West uitgang zee te kiezen. We horen op de marifoon het ene na het andere schip permissie vragen, we krijgen allemaal groen licht. Buiten zien we gelijk bruinvissen in het water spartelen, de zeilen worden gezet en langzaam laten we de 'white cliffs of Dover' achter ons. De oversteek eist de nodige aandacht, het is de drukste vaarroute ter wereld, tientallen ferry's die het kanaal oversteken en twee 'shipping lanes'. Op een gegeven moment hebben we zeventien schepen om ons heen en de waarschuwingen op de AIS zijn niet bij te houden.
Gewoon goed uitkijken, inschatten van de afstand en snelheid van de 'grote jongens' dan komt het helemaal goed. Het is machtig interessant al die scheepsbewegingen te zien. Er komt zelfs een giga groot containerschip in tegengestelde richting in de shipping lane. Een 'spookvaarder'? Nee, zijn bestemming is ook Duinkerken en het schip neemt gewoon een afslag en komt van de snelweg af.
Nogmaals draait het enorme gevaarte om ons heen, wat gaat ie nou weer doen? Dan zien we de bedoeling. Met zijn duizenden containers gaat meneer nog maar even voor anker om op de loods of op hoogwater te wachten. De kerncentrale, een van de vele in Frankrijk, komt al in zicht, de energie uit de wind geeft het op en de motor moet erbij om de laatste mijlen naar de haven te maken. Duinkerken heeft meerdere jachthavens, wij kiezen voor de Port du Grand Large, want, zegt René, er is daar een leuk en gezellig restaurantje waar je goed kunt eten. In de avond zitten we samen achter een pannetje mosselen en spoelen de verrukkelijke 'Moules Dunkerque Provencales' weg met meerdere Leffes blond. De ober lijkt sprekend op ex president Sarkozi, hij loopt en kijkt ook precies zo. We zijn niet de enigen die dat opvalt, hij hoort het vaak is zijn commentaar als we het hem vertellen. Een afzakkertje halen we aan boord van het zeiljacht ´Confetti´ van Chris en Marlies. René ontmoette dit sympathieke stel enkele jaren geleden en ze kwamen direct naar ons toe toen we de haven in kwamen. De schipperbittertjes, na de volle kelken Leffe bier doen ons de das om, maar het was wel erg gezellig. Het weer voor morgen nodigt niet erg uit, ze beloven windkracht zeven en twee meter hoge golven voor de deur. We gaan eerst maar eens wat slapen, morgen kijken we wel verder.
Beer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten