zaterdag 14 mei 2011

Het rondje rond

Woensdag is voor ons de vertrekdag voor de thuisreis. Een bezoek aan de havenautoriteiten, nog twee enthousiaste clubleden die de Robeyne kwamen bewonderen te woord staan en op weg de Wash uit; met een lang rak naar Nederland. We hebben volgens het boekje 185M voor de boeg met een mooie windvoorspelling: 3-4 bft. uit zw-w, met een mooi zonnetje later wat wolken.
De zeehonden keken loom op en we werden uitgezwaaid door vriendelijke wandelaars. De Wash was goed voor ons met mooi weer, leuke bries, goede ankerplekken en volop zeehonden. Alle tijd voor lezen, een goed gesprek en lekker eten.
We kozen voor een route onder de kust door vlak bij Cromer langs. Zo nu en dan een visserman. Op de hoek kwamen de grote boten op hun routes van en naar Hull voorbij. Nooit een probleem. De wind varieerde van pal achter tot mooi halve wind met een kracht tot max. 5 bft. Heerlijk relaxed!
Halverwege de oversteek naar Den Helder berekende we dat we weer in een onverlicht Molenrak zouden komen met redelijke kans op stroom tegen. We besloten de koers te verleggen naar IJmuiden; iets langer en net iets gunstiger voor de wind. Bij Breeveertien viel de 2e nacht (22:00) en bleek het super druk met boten die links en rechts voorbij gingen. Never a dull moment. Daarna nog een windmolenpark ontwijken en rechte koers naar de havenhoofden.
Binnen voeren we bijna over een ankerboeitje van een baggeraar en beklaagde de verkeersdienst zich erover dat we kanaal 61 niet uitluisterden. Zij hadden ons meermaals proberen te bereiken om te waarschuwen... wij scharrelden netjes op eigen kracht naar de sluis. 4:00 geschut en daarmee het zeezeilen weer afgesloten.
Na de sluis aan de kade een plekje gevonden om te overnachten.
Vrijdag 13 mei om 9:00 voeren we op de motor naar de Oranjesluis met onderweg een zonnetje en ontbijt. Nu varen we over het Markermeer voor het lapje naar Lelystad.
We hopen deze tocht thuis in aanwezigheid van onze dames met een etentje af te kunnen sluiten.
Lessons learned:
De Robeyne heeft deze ca. 400 M zich prima gehouden en de bemanning ook. Deze combi lijkt wel klaar voor weer een leuk tochtje. Het wachtsysteem, 4 uur op en 8 uur af, werd niet rigide gehandhaafd en functioneerde prima.
Enige punten van aandacht:
1. De muziekkeuze van een van ons kan een probleem worden.
2. Zonder windmolen gaat de accu maximaal twee dagen mee.
3. Coen wil een extra kaasschaaf.
4. Beer wil een kastje en een klein vuilnisbakje
Rene

dinsdag 10 mei 2011

eindelijk voet aan vaste wal

dinsdag 10 mei
moeders thuis waarschijnlijk vol verwachting wat hun kinderen zullen geven, varierend van zelfgemaakte tekeningen tot bonnen voor een beauty farm . nee Beer moederdag was afgelopen zondag! Wij ontwaken in de Robeyne die nog immer vast ligt aan de mooring bij de zeehondenzandbank.Weer heerlijk geslapen vinden we alle drie.Het roer had wat bonkende geluiden gemaakt, maar Coen was het zo zat dat hij dat midden in de nacht had opgelost door het roer aan bakboord te zetten en zowaar! het hielp.Na ontbijt de mooring de mooring gelaten en met de ochtendzon en nog koude wind op weg naar Wisbech aan de rivier de NENE. Onderweg komt de pilot met grote snelheid ons tegemoet en de mannen zwaaien enthousiast naar ons bootje.Hier zullen waarschijnlijk nooit jachten met de Nederlandse driekleur komen.Het is een bijzonder natuurgebied dat bij eb grotendeels droogvalt, zeehonden,kievieten,steltlopers, uitheemse eenden en dat alles in een serene rust.Coen probeert via de marifoon contact met de brugwachter te krijgen, maar helaas, no answer! De Pilotboat, inmiddels bijna op open zee hebben zijn pogingen wel opgevangen en zijn zo vriendelijk de brugwachter van de 'swingbridge' te bellen, die ons later zelf belt: Dutch sailing yacht ROBEYNE, you can come through.Blij dat hij iets te doen heeft begeleid hij ons bijna elke 10 minuten tot wij zijn dierbare swingbrug voorbij zijn.Heeft ie weer iets te melden bij zij vrouw 's avonds!Nog 7 myl is het naar de yachtclub in het midden van het stadje en eindelijk liggen we aan een ponton en tanken gelijk 140 liter rode diesel.Coen en Rene naar de shower en even later passagieren we op Engelse bodem.Het is een wat armoedige aanblik, hier is waarschijnlijk hoge werkeloosheid.Bezoeken een mooie oude kerk en lopen wat rond op weg naar de Brewery, waar we hopen iets van activiteit te zien , maar helaas, beetje troosteloos brouwerijtje, we drinken ale, drie smaken waarvan twee o.k.Dan maar naar een echte pup,zag er heel Engels uit, zaten we in een door lousche Russen gerunde tent.Goed , we drinken onze Guiness en houden het voorgezien.Eten op de boot,kletsen wat, rommelen wat en ondertussen zit de Robeyne muurvast in de bruine modder.Rene en Coen verdiepen zich in de getijden, stromingen en plannen de terugreis, morgen vertrekken we op weg naar huis!
Beer

maandag 9 mei 2011

scharrelen in de wash

Voor anker dus, heerlijk wat een rust zo ineens, we hadden toch maar 52 uur non stop gevaren , twee nachten en twee dagen.nu biertje en borreltje en lekker eten, alles in 1 pan, dit keer een combi van de Oosterse en de Italiaanse keuken.Nog even napraten over de reis en het leven, daarna vroeg ter kooi, want we zouden vroeg weer anker op gaan richting BOSTON over de rivier de WITHAM.Coen werd in de ochtend verrast door een zeehond, net voordat hij zijn blaas wilde legen over de reeling!! Ja,ja!
Na een ontbijtje anker op en op weg naar BOSTON.Twee honderd jaar geleden vertrokken de Pelgrimfathers vanuit dit mooie oude stadje naar Amerika en stichtten daar het huidige Boston.Eerste traject kon nog zeilend maar algauw ging de motor bij en voeren we de steeds nauwer wordende rivier op.Komend in het stadje bij de lock ( sluis) legden we de ROBEYNE aan de kade, nog even en we zouden het historische oude plaatsje kunnen bezoeken, tanken en inkopen doen en hopelijk ergens douchen.We lagen nauwelijks toen de havenmeester uit zijn huisje naar ons toe kwam lopen, 'Good morning gentleman' what is the planning???, nou we willen gewoon de haven in en etc,etc. Bleek onmogelijk,Rene gooide al zijn charme in de strijd en zei, we kunnen toch wel 1 nachtje hier liggen? maar de goede man was onverbiddelijk,we moesten weg, het was een commerciele haven en geen plaats voor jaggies.
Dus, helaas wij weer weg, maar vanwege het tij konden we nergens anders binnenlopen, dus terug naar open water en kijken of we ergens konden ankeren om dinsdag het plaatsje Wisbech aan te lopen.
Hebben nog heerlijk gezeild,tegen stroom en wind gekruist op weg naar een mooring in de Wisbech channel.Om 16.00 local time pikte we bij een tweede poging de mooring op en lagen we tussen de zandbanken met zeehonden, we telden er 17 met jongen erbij.
Heerlijk, veilig a/d mooring tijd voor een biertje en morgen opnieuw een poging wagen ergens aan land te komen, wat moeten we anders met onze Engelse ponden??
Beer

zondag 8 mei 2011

In the Wash

Natuurlijk krijg je op een overtocht vogels te zien en aan boord. Vele duiven probeerden te landen en een paar kleine vogeltjes, groeling oid. Echt uniek was echter de vleermuis die landde op 20 M van de Wash. Hij/zij kroop tussen de lijnen en uiteindelijk onder een boei om zich te verstoppen. We zijn benieuwd of ie het gaat redden.
Inmiddels liggen we in de Wash achter anker bij de drempel voor het kanaal naar Boston. Vanavond kunnen we er over maar we stellen het uit tot morgen om hier van een rustige nacht (hopelijk maakt het anker zijn roem op stromend water ook waar) te genieten. Bernard is aan het koken geslagen en de sms'jes worden druk verstuurd. Mijn telefoon weigert elke dienst in den vreemde dus werk ik aan het log.
We hadden een hele mooie tocht met een stabiele achterlijk wind en de passaatzeiltjes op. Overdag veel zon en uiterst relaxed zeilen; in de loop van de nacht trok de wind aan. Later zelfs enig tijd 5 tot 6 bft. en voeren we enkel op het grootzeil. Steed mooi voor de wind. Soms was een gijpje nodig voor een kruisende boot of een van de vele boortorens.

zaterdag 7 mei 2011

Een weekje proefzeilen

Inmiddels zeilen we in het zonnetje. Net over de traffic lanes richting the Wash of Hull. We hebben een licht achterlijk windje en Coen probeert een visje te vangen. Gisteren pas laat in de middag vertrokken; na de boodschappen was het wachten op Coen daarna nog de zeiltjes vervangen en op weg. De wind was inmidddels behoorlijk in gekakt en we dreven lang in de buurt van het Commisarislicht. Na lang dobbereb besloten om te motoren, maar de motor beslootna enig gepruttel redelijk definitef te stoppen. De nieuw geinstalleerde filters leken goed en we konden geen lekken vinden. De dieselpompen (zowel de ontluchtingspomp als de opvoerpomp van de motor) om de boel te ontluchten functioneerden ook prima. Mogelijk dat de afsluiter van de ontluchtingspomp iets open stond en dat er zo lucht aangezogen werd. Alles goed sluiten en de motor liep weer als een naaimachientje.
In de vooravond stak de beloofde lichte bries op uit ZO. Met de voor zeiltjes in passaat stand liepen we keurig met 4 later 3 knopen richting den Oever. Coen en Benard wilden beiden al snel de kooien uitproberen en zo voer ik rustig door de nacht. Vlak bij de aanloop van Den Oever zouden onverlichtte tonnen moeten liggen en ik had er nogg geen gezien! B en C kwamen en mee kijk en B vond de meeste. Na schutting direct door het Visjagersgaatje en was het om 3:00 tijd voor mij om te slapen.
We voeren mooi op zeil en stroom het zeegat uit. Het molengat bleek niet verlicht maar B en C voeren de Robeyne netjes naar buiten.
Nu 11:00 zeilen we weer met passaatzeiltjes heerlijk in de zon en wordt de zonnebrand op gezocht.
Rene.

Zo is het maar net! Het zeemansleven kan heel hard zijn, maar het hoeft niet.
Het was leuk te ervaren dat Coen en Rene vannacht gewoon door wilde varen. Ik zelf zit nog wat vast aan het idee om 's avonds in een haventje te liggen, wat ik als ik met Madee vaar ook meestal doe.
Maar dit zijn twee doorgewinterde zeelui, die rammen door, honderden mylen als het moet, ook als het niet moet denk ik.Over het wad door de nacht blijft een kwestie van goed opletten en ik was zeer verbaasd dat toen we het Marsdiep verlieten, het Molengat ri open zee totaal onverlicht was.
Wel merkte ik, toen we met de schijnwerper de onverlichte boeien zochten om te voorkomen er tegen aan te knallen, ze reflecterend groen en rood zijn.Verder voel ik me uiterst safe met zoveel maritieme know-how a/b.Rene is een alleskunner en alwetend.Coen heeft een professionele maritieme achtergrond, heeft als stuurman gevaren en dat is te merken.Vergeleken met deze twee kanjers ben ik maar een zoetwatermatroos, maaaar..ik hoop snel te leren als voorbereiding voor onze grote reis naar de Carieb
Beer

Het is allemaal netjes verteld door de heren maar het is de
de waarheid.Tot nu is er nog niemand vervelend maar ja de test is nog maar net begonnen.Het weer is super en de stemming is opperbest.Straks eerst maar eens afwassen,als je te lang dezelfde kopjes,bestek borden etc. gebruikt koekt het zo aan.Een beetje zoutzuur met dreft doet wonderen.Er zijn inmiddels een paar uitgeputte duiven geland dus de soep zal in ieder geval goed smaken vandaag.En zo slaan wij ons erdoor.

Coen
et